Na roznych programach przyrodniczych mozna spotkac ludzi fascynujacych sie zachowaniem dzikich zwierzat. Dzikie zwierzeta maja niesamowite zdolnosci komunikowania sie nawet na dosc duze odleglosci. Ktos moglby powiedziec, ze oni wczesniej od nas mieli komorki, cos w tym jest. Sepy potrafia nawet do 130 kilometrow wyczuc padline przy ktorej gromadza sie juz jej znajomi. Krokodyl potrafi dojsc do innej wody nawet w odleglosci do 40 km. Slonie, hipopotamy i lwy maja zmysl przekazywania sygnalow na krotsze odleglosci. To sa ich „komorki”. Male sarenki uzywaja sygnalow do ukrywania sie przed nieprzyjacielem.
W ostatnich latach takze czlowiek uzywa komorki, aby wytropic dzikie zwierzeta. Naturalnie wiadomo jest, ze bedac na safari widzimy tylko niewielki procent zwierzat z tych co sa wookolo nas, bo inne potrafia wspaniale sie zamaskowac w gestym buszu. Wiadomosc o spostrzezonych zwierzetach szybko jest przekazywana od jednego przewodnika safari do drugiego. W krotkim czasie przy jednym zwierzatku – lwie czy lamparcie potrafi sie zgromadzic kilka samochodow z duza grupa ludzi i cala masa roznych aparatow fotograficznych ze specjalnymi lampami i innymi wynalazkami. Pewnie dzikie zwierze sa wystraszone i zaszokowane takim zachowaniem ludzi.
Dwa lata temu bylem z moim znajomych na safari w Chobe. Udalo sie nam zobaczyc sporo roznych zwierzat poza lampartem. W ostatnim dniu naszej wyprawy, tuz przed zmrokiem zauwazylismy okolo siedmiu roznych samochodow stojacych na drodze przy malym, ale gestym buszu. Ludzie byli podekscytowani, kamery w pelnym pogotowiu i wszyscy czekali w napieciu. Podjechalismy i uslyszelismy, ze maly lampart ukrywa sie w tym buszu. Normalnie nie wolno zjezdzac z drogi wyznaczonej w parku. Ze wzgledu na konczacy sie czas zwiedzania parku zlamalismy z moim znajomym ta zasade i objechalkismy ten maly busz z drugiej strony zostawiajac ludzi czekajacych na niego. Udalo nam sie dostrzec na krotki czas wystraszonego lamparta i zrobic mu zdjecia. Po czym szybko odjechalismy zostawiajac cala grupe turystow nadal czekajacych w napieciu na niego. Pewnie biedny lampart do dzisiaj dziwi sie jak teraz w krotkim czasie dosc duzo ludzi potrafi sie przy nim zgromadzic. Jego komorka dziala nieco inaczej.
W ostatnich latach takze czlowiek uzywa komorki, aby wytropic dzikie zwierzeta. Naturalnie wiadomo jest, ze bedac na safari widzimy tylko niewielki procent zwierzat z tych co sa wookolo nas, bo inne potrafia wspaniale sie zamaskowac w gestym buszu. Wiadomosc o spostrzezonych zwierzetach szybko jest przekazywana od jednego przewodnika safari do drugiego. W krotkim czasie przy jednym zwierzatku – lwie czy lamparcie potrafi sie zgromadzic kilka samochodow z duza grupa ludzi i cala masa roznych aparatow fotograficznych ze specjalnymi lampami i innymi wynalazkami. Pewnie dzikie zwierze sa wystraszone i zaszokowane takim zachowaniem ludzi.
Dwa lata temu bylem z moim znajomych na safari w Chobe. Udalo sie nam zobaczyc sporo roznych zwierzat poza lampartem. W ostatnim dniu naszej wyprawy, tuz przed zmrokiem zauwazylismy okolo siedmiu roznych samochodow stojacych na drodze przy malym, ale gestym buszu. Ludzie byli podekscytowani, kamery w pelnym pogotowiu i wszyscy czekali w napieciu. Podjechalismy i uslyszelismy, ze maly lampart ukrywa sie w tym buszu. Normalnie nie wolno zjezdzac z drogi wyznaczonej w parku. Ze wzgledu na konczacy sie czas zwiedzania parku zlamalismy z moim znajomym ta zasade i objechalkismy ten maly busz z drugiej strony zostawiajac ludzi czekajacych na niego. Udalo nam sie dostrzec na krotki czas wystraszonego lamparta i zrobic mu zdjecia. Po czym szybko odjechalismy zostawiajac cala grupe turystow nadal czekajacych w napieciu na niego. Pewnie biedny lampart do dzisiaj dziwi sie jak teraz w krotkim czasie dosc duzo ludzi potrafi sie przy nim zgromadzic. Jego komorka dziala nieco inaczej.
